İvan Gonçarov Sözleri
O kadar zarif, o kadar sevimli bir zekası vardı ki, onun alaycılığına muhatap olmak bile hoşuna giderdi insanın.
— İvan Gonçarov
Diğerİvan GonçarovSözleri
Zamanı saatlerle, dakikalarla değil, güneşin doğup batmasıyla değil, onunla ölçüyordum; onu gördüm görmedim, göreceğim görmeyeceğim, gelecek gelmeyecek.
Beni ağlatmak elinizdeydi ama gözyaşlarımı durdurmak artık elinizde değil. O kadar güçlü değilsiniz.
Biri her gün işe gitmek zorunda olduğuna, saat beşe kadar oturmak zorunda olduğuna üzülüyor, ama diğeri böyle bir mutluluğu olmadığından derin derin iç çekiyor.
Düşünceli olmak bazı insanların tabiatında yok. Üstelemeyin.
Düşünmek için, kalpsiz mi olmak gerekir sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen insana el uzatın, mahvolan bir insanla alay etmeyin, onun haline ağlayın. Sevin onu! Onda kendinizi görün ve ona kendinizmiş gibi bakın.
Her Gün Yan Yana Oturmak Kolay İş Değildir. Birbirinin İyi Yanlarından Zevk Alıp Kötü Yanlarına Kızmamak İçin Büyük Bir Yaşama Deneyi, Akıl Olgunluğu ve İnsan Sevgisi Gerektir.
İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.
O kadar zarif, o kadar sevimli bir zekası vardı ki, onun alaycılığına muhatap olmak bile hoşuna giderdi insanın.