Yaşar Kemal Sözleri

Yaşar Kemal - Şu dünyada yalnız kalan, kimsesiz çaresiz olan yalnız be yalnız insandır. Herkesin, her şeyin yaşaması, ölümsüzlüğü var, insanın yok. Ağ...

Şu dünyada yalnız kalan, kimsesiz çaresiz olan yalnız be yalnız insandır. Herkesin, her şeyin yaşaması, ölümsüzlüğü var, insanın yok. Ağaç, kuş, otlar, böcekler, yılanlar çıyanlar, hiç birisi, hiç birisi yok olmuyor. Ama insan yok oluyor. Çünkü insan kendinde başlayıp, kendinde bitiyor.
— Yaşar Kemal

facebook-icon whatsapp-icon twitter-icon email-icon

DiğerYaşar KemalSözleri

Türküler tıpkı kırk bin yıl su altında kalmış, yıkanmış, cilalanmış çakıl taşı gibidir.

Yaşar Kemal

Benim kitaplarımı okuyanlar yoksullarla birlik olsunlar. Yoksulluk bütün insanlığın utancıdır.

Yaşar Kemal

Bir dil bulacağız her şeye varan Bir şeyleri anlatabilen Böyle dilsiz,böyle düşmanca,böyle bölük pörçük Dolaşmayacağız bu dünyada.

Yaşar Kemal

Dağın öte yüzü güneşe bakıyormuş çocuklar de hadi davranın, güneşle sohbetimiz var, geç kalmayalım.

Yaşar Kemal

Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir barıştır.

Yaşar Kemal

Demir olsam çürürdüm, toprak oldum da dayandım.

Yaşar Kemal

Dünyanın görkemli toprağı Anadolu kimsenin babasının çiftliği değildir, insanları da yanaşma değildir.

Yaşar Kemal

Gözleri kocaman çocuklar için değer. Mücadeleye değer. Bir hayat pahasına da olsa; değer.

Yaşar Kemal

İnsan bir kere birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez.

Yaşar Kemal

İnsanları sözleriyle değil, hareketleriyle ölç! Ondan sonra da arkadaş olabileceğin insanı seç. İpin ucunu bir verirsen ellerine yandığın günün resmidir.

Yaşar Kemal

İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var, bir ince yerleri, işte oraya değmemeli.

Yaşar Kemal

Konuşan insan, öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü, sonu felakettir.

Yaşar Kemal

Ölümü izlemek insanlığa yakışmaz. Vebali hepimizin!

Yaşar Kemal

Sen aleviyle yakan bir güneş ki şahane. Ben ışığa ulaşmaya çalışan bir pervane..

Yaşar Kemal

Şu dünyada yalnız kalan, kimsesiz çaresiz olan yalnız be yalnız insandır. Herkesin, her şeyin yaşaması, ölümsüzlüğü var, insanın yok. Ağaç, kuş, otlar, böcekler, yılanlar çıyanlar, hiç birisi, hiç birisi yok olmuyor. Ama insan yok oluyor. Çünkü insan kendinde başlayıp, kendinde bitiyor.

Yaşar Kemal