Erich Maria Remarque Sözleri

Erich Maria Remarque - Acı gerçeklerin ağusu coşkumuzu söndürdü. Her türlü güçlüğü, her türlü yoksunluğu çoktan öğrendik. O kadar ki artık kanıksadık,...

Acı gerçeklerin ağusu coşkumuzu söndürdü. Her türlü güçlüğü, her türlü yoksunluğu çoktan öğrendik. O kadar ki artık kanıksadık, hatta umursamaz olup çıktık.
— Erich Maria Remarque

facebook-icon whatsapp-icon twitter-icon email-icon

DiğerErich Maria RemarqueSözleri

Albert Kropp, insan düşününce tuhafına gidiyor, diye sözüne devam etti. Biz ana yurdumuzu korumak için geldik buraya. Fransızlar da ana yurtlarını korumak için geldiler. Peki, haklı olan kim?

Erich Maria Remarque

Ateş deryasından geri gelir gelmez danslar tertipleyen birliklerin pırıl pırıl sevinci üzerine gazete haberleri hep laf! Bunu neşeli olduğumuz için değil, neşeli olmazsak mahvolacağımız için yapıyoruz.

Erich Maria Remarque

Binlerce senenin medeniyeti, bu kan sellerinin akmasına bile mani olamadıktan, bu yüz binlerce işkence zindanını kapatamadıktan sonra, bütün o yazılanlar, hepsi boş, hepsi yalan olsa gerek.

Erich Maria Remarque

Bir emir bu sessiz kişileri bizim düşmanımız yaptı. Bir emir onları dostumuz yapabilirdi. Hiçbirimizi tanımayan birkaç kişi,herhangi bir masanın çevresinde toplanıp bir yazıyı imzaladılar.

Erich Maria Remarque

Biraz daha uyuyabilseydik, savaş pek o kadar da berbat gelmeyecekti.

Erich Maria Remarque

Biz aile içinde öyle fazla şefkate alışık değilizdir. Derdi günü çalışmak, çile çekmek olan fakirlerde görülmez böyle şeyler. Onlar şefkati öyle anlamazlar, hem bildikleri bir şeyi ikide bir açığa vurmaktan hoşlanmaz onlar.

Erich Maria Remarque

Bizler tehlikeli birer hayvan olduk. Bizim yaptığımız savaşmak değil, mahvolmamak için savunmak.

Erich Maria Remarque

Bu ömür onu bırakmakta.

Erich Maria Remarque

Çünkü şu kadarını öğrendim ki, insan siperde büzüldüğü süre çok şeye katlanıyor, ama sonradan bunları düşünmek öldürebiliyor.

Erich Maria Remarque

Dermansız ve bitkiniz. Hiçbir dayanağımız yok. Salt, bizden daha zayıf, bizden daha bitkin ve çaresiz kişilerin varlığını bilmektir bize gayret veren.

Erich Maria Remarque

Dövüşmek değil yaptığımız. Yok olmamak için kendi kendimizi savunuyoruz.

Erich Maria Remarque

Göz denilen şu iki küçük noktada öyle yürekler acısı bir anlatım var ki, insanın parmağı ile örteceği geliyor.

Erich Maria Remarque

Hayata devam edebilecek kuvveti yeniden toplayabilmek için çabuk unutmayı bilmek gerekirdi.

Erich Maria Remarque

İki yıl süreyle kurşun sık ve el bombası fırlat, sonra da bir çorap çıkarır gibi bundan vazgeçiver.

Erich Maria Remarque

İnsan aslında ve her şeyden önce canavar yaratılışlıdır, ancak bundan sonra, ekmek dilimine yağ sürülmesi gibi, üzerine azıcık bir iyilik boyası çekilmiştir.

Erich Maria Remarque

İnsan dediğin de aslında bir hayvandan ibarettir. Ancak ekmeğe tereyağı sürer gibi biraz edep ve gösterişle hayvanlığını örter. Ordu bu esas üzerine kurulmuştur.

Erich Maria Remarque

İnsan gözü denilen bir çift küçük noktada bazen ne büyük acılar birikebiliyor!

Erich Maria Remarque

İnsan sinip kaldıkça dehşete tahammül eder, fakat düşünmeye kalkıştı mı, onu öldürür bu dehşet.

Erich Maria Remarque

İşin doğrusu, savaş üzerine en aklı başında düşünenler, yoksul ve basit kimselerdi. Onlara göre savaş felaketin ta kendisi idi.

Erich Maria Remarque

Kırılmadık, alıştık. Başka bazı şeylere katlanmamızı güçleştiren yirmi yaşımız, bu işte bize yardım etti. Ama en önemlisi, içimizde sağlam, pratik bir dayanışma duygusunun belirmesi oldu. Bu duygu, cephede harbin yarattığı şeylerin en iyisini meydana getirdi: Arkadaşlık!

Erich Maria Remarque

Kızgın ya da keyifli askerler olarak yola çıktık ve cephelerin başladığı bölgeye gelince hayvanlaşmış insanlara dönüştük.

Erich Maria Remarque

Kör adam eliyle yordamlayarak çatalı buldu, kavradı, olanca kuvvetiyle kalbine doğru bastırdı, sonra da ayakkabısını alarak bütün gücüyle çatalın sapına vurmaya başladı.

Erich Maria Remarque

Merhamet bir acı değil, başkasının felaketi karşında duyduğumuz gizli bir sevinçtir. Kendi başımıza veya bir sevdiğimizin başına gelmediği için sevincimizden aldığımız rahat bir soluktur.

Erich Maria Remarque

Mezarlarımıza oturmuş da üstümüze toprak atılmasını bekliyormuş gibiyiz.

Erich Maria Remarque

Okulda hiç kimse bize fırtınalı, ya da yağmurlu havada nasıl sigara yakılacağını öğretmedi.

Erich Maria Remarque

Ölenler öldü. Onlara yardım etmemize olanak yok ki! Huzura kavuştu onlar... Bizi nasıl bir sonun beklediğini ise kim bilebilir?

Erich Maria Remarque

Onlar daha yazışmak ve nutuk çekmekle uğraşırken, bizler gezici hastaneleri ve ölenleri görmekteydik; onlar devlete hizmet fikrini göklere çıkarırken, bizler ölüm korkusunun daha ağır bastığını çoktan öğrenmiş bulunuyorduk. Ama bu yüzden ne fesatçı ne asker kaçağı ne de korkak olmuştuk.

Erich Maria Remarque

Rüzgar saçlarımızla oynuyor. Rüzgar, sözlerimizle ve düşüncelerimizle de oynuyor.

Erich Maria Remarque

Sahte olan, yapay olan, asılsız olan hiçbir şeyi düşünemez duruma geldik. Sadece gerçekler var bizim için, şimdi; sadece gerçekler önemli.

Erich Maria Remarque

Sizlere derim ki; hayvanları savaşa sokmaktan daha büyük bir alçaklık olamaz.

Erich Maria Remarque

Şu silahlarla üniformaları fırlatıp attık mı, sen benim için Kat ve Albert'tan farksız bir kardeş olabilirdin. Arkadaşım, al benim yirmi yıllık ömrümü de kalk haydi! İstersen daha fazlasını da al! Bu ömrü bundan böyle ne yapacağım, ben de bilmiyorum.

Erich Maria Remarque

Tablolar geçip gidiyor. Hiçbiri de fazla kalmıyor; gölgeler ve anılar sadece. Hiçlik, sadece hiçlik.

Erich Maria Remarque

Tam zamanında içilecek bir sigara, dünyanın bütün ideallerinden daha iyidir.

Erich Maria Remarque

Üniforma demek de birisinin ötekisine hükmetmesi demektir hep.

Erich Maria Remarque

Acı gerçeklerin ağusu coşkumuzu söndürdü. Her türlü güçlüğü, her türlü yoksunluğu çoktan öğrendik. O kadar ki artık kanıksadık, hatta umursamaz olup çıktık.

Erich Maria Remarque